راست گفتی...

راست گفتی که عشق خوبان آتش است

سخت   میسوزاند    اما   دلکش    است

من   کجا   و  ترک   آن   محوش   کجا ؟

دل   کجا   و   پرهیز  از  این  آتش  کجا؟

شادمانم    گر    چه   در    این   آتشم

روز و  شب میسوزم  اما  دلکش  است

از    خدا   خواهم    که   افزونش    کند

دل    اگر    دم   زند   پر   خونش    کند

کاش   از   این   آتش  تو  را  بودی خبر

با    خبر   بودی    که    این    بیداد  گر

شعله اش    هر   چه   افزون  تر   شود

سینه  از   ان  هر  چه  پر  خون تر شود

ناله   را    هر   چند   سازد     زار     تر

هر   چه    دارد   دیده   را  خون  بار  تر

باغ    دل    را   با    صفا     تر     میکند

مرغ    جان    را   خوش    نوا تر  میکند