زنجیر عشق

دل تنگ

سر خود را مزن اینگونه به سنگ
دل دیوانه تنها دل تنگ

منشین در پس این بهت گران
مدران جامه جان را مدران

مکن ای خسته در این بغض درنگ
دل دیوانه تنها دل تنگ

پیش این سنگدلان قدر دل و سنگ یکی است
قیل و قال زغن و بانگ شباهنگ یکی است

دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین
سینه را ساختی از عشقش سرشارترین

آن که می گفت منم بهر تو غمخوارترین
چه دلازارترین شد چه دلازارترین

نه همین سردی و بیگانگی از حد گذراند
نه همین در غمت این گونه نشاند

با تو چون دشمن دارد سر جنگ
دل دیوانه تنها دل تنگ

ناله از درد مکن
آتشی را که در آن زیسته ای سرد مکن

با غمش باز بمان
سرخ رو باش ازین عشق و سر افراز بمان

راه عشق است که همواره شود از خون رنگ
دل دیوانه تنها دل تنگ

فریدون مشیری

عاشقانه برای عشقم امام حسین

عاشقانه می نویسم برای تو همراه همیشگی من

این متن زیبا هم از طرف من تقدیم به دلای پاک همتون:

 

شب عفو است و محتاج دعایم

                        ز عمق دل دعایی کن برایم

اگر امشب به معشوقت رسیدی

                        خدا را در میان اشک دیدی

کمی هم نزد او یادی ز ما کن

                        کمی هم جای ما او را صدا کن

بگو یا رب فلانی رو سیاه است

                        دو دستش خالی و غرق گناه است

بگو یا رب تویی دریای جوشان

                        در این شب، رحمتت بر وی بنوشان

عشقت حسین تا به خدا می برد مرا

یعنی که از سرا به سُها می برد مرا

در کشتی نجات تو تا آرمیده ایم

آسوده از محیط بلا می برد مرا

وقتی که نور توست چراغ هدایتم

ایمن ز هر مسیر خطا می برد مرا

دل خالی از کدورت و زنگ گنه شود

تا درمیان بزم عزا می برد مرا

این جان امانتی ست که بر تو فدا کنم

تا کی به مقتل شهدا می برد مرا

تدبیر عاشقان چو به دستان دلبر است

باشد که میل یار کجا می برد مرا

معراج ما سینه زنان جای دیگر است

یک یا حسین کرب و بلا می برد مرا

از شهر کوفه صوت غریبی می رسد که تا

دروازه های شهر جفا می برد مرا

                  التماس دعا

شــــــــــــــگفت انــــــــگیز ترین کتـــــــــــاب کتابهاست،

شــــــــــــــگفت انــــــــگیز ترین کتـــــــــــاب کتابهاست، کتاب عشــــــــــــق.



مـــــــــــن با همـــــــــــه احســـــــــــــــــاس انـــــــــــــــرا خـــــــــــــوانده ام.



قصـــــــــــــــــه شــــــــــــادیش چنـــــــــد بـــــــــــرگ انــــــــــــــــــــدک است

...

و شـــــــــــــــــــــــرح رنجـــــــــــــــــــــــش دفتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــرها.



حـــــــــــــــکایت هــــــــــــــــــــــــــجرانش فصــــــــــــــــــــــــــــــــلی دراز،



و قصــــــــــه وصلــــــــــــــــــش بــــــــــــــــــس مـــــــــــــــــــــــــــختصر.



هر جــــــــــــــلد رنــــــــــــــــــــــجش بـــــــــــــــی پــــــــــــــــایــــــــــــان،



با شـــــــــــــــــرح و حــــــــــــــاشیـــــــــــه بسیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــار

یکدیگر را دوست بدارید،اما از عشق زنجیر مسازید:

بگذارید عشق همچون دریایی مواج میان ساحل های جانتان درتموج و اهتزاز باشد.

جامهای یکدیگر را پر کنید اما از یک جام منوشید.
...

از نان خود به یکدیگر هدیه دهید اما هردو از یک نان تناول مکنید.

به شادمانی با هم برقصید و آواز بخوانید اما بگذارید هر یک برای خود تنها باشید.

همچون سیم های عود که هر یک در مقام خود تنها است، اما همه با هم به یک آهنگ مترنمند.

دلهایتان را به یکدیگر بسپارید اما به اسارت یکدیگر ندهید.

زیرا تنها دست زندگی است که می تواند دلهای شما را در خود نگاه دارد.

در کنار هم باستید اما نه بسیار نزدیک

از آنکه ستون های معبد به جدایی بار بهتر کشند،

و بلوط و سرو در سایه هم به کمال و رویش نرسند.