اندر باب ترشیدگی جماعت نسوان
گرچه سی سال دلم یاور وغمخوار نداشت
عیب ازاو نیست، ازاین رو زخودش عار نداشت!
گوهری بود که پنهان شده در دامن خاک
"یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت"!
روزگاری است که باید خفن و داف شوی
دل ما عور و ادا و قر و اطوار نداشت!
می فروشند کنون جای قناری، گنجشک
گوهر ما که فروشنده مکار نداشت!
شده معیار، جمال و هنر و پول و سواد
مانده تنها کسی ار بهره ازاین چار نداشت
هرکسی دارد ازاین چارصفت، مقداری!
هست کم این که زهریک دوسه خروارنداشت؟!
ازچه نالم که دراین دوره ظاهربینی
پدرم خانه به مقدارسه هکتار نداشت!
نه ورا اسمی و رسمی، نه ورا پول کلان
خانه در رشدیه و ، حجره به بازار نداشت!
چشم من فاقد سگ بود و کسی را نگرفت!
کمر بی هنرم مهره ای ازمار نداشت!
ای خدا! سهم دماغم دوبرابر دادی!
بخت ما سهمی ازانصاف تو انگار نداشت!
خواستی دایره قسمت ما را بکشی
ولی افسوس که این دایره پرگار نداشت!
تو که دنیات(!) برای همه شوهر دارد
تا که شد نوبت ما پس چه شد این بار، نداشت؟!
پطروسی یافت نشد تا که فداکار شود
و شود شوهرمن، هیچ کس ایثار نداشت!!
یعنی ای ایزد منان! جهان هستی ت
یک عدد مرد فداکار وفادار نداشت؟!
هیچ کس نیست بگوید:"جگرت را بخورم"!
بخت ما یک فقره هند جگرخوار نداشت!!
"خانه بخت" شنیدم ز دهان دگران
خانه بخت من انگارکه دیوارنداشت!
خانه ای هم که نسازند برایش دیوار
حاصلی جز تل سنگینی ازآوار نداشت!
هرکه آمد، اگر او عادت ناجوری داشت
در عوض پول و سواد و هنر و کار نداشت!
ورنه گر پول و سواد و هنر و کاری داشت
قبل ِمن، عاشق ِ شیدا و گرفتار نداشت؟!
یا اگر هم که دلش فارغ ازاین و آن بود
یا که اوGF ِ فابریک، به ناچار نداشت،
مطمئنم که مرا نیز نمی خواست دلش
دومین بار دگر رغبت دیدار نداشت!
این یکی کیفیت ظاهری اش پایین بود
آن یکی حالت و اخلاق بهنجار نداشت!
این یکی داشت اگرcar ولی کارنداشت
آن یکی داشت اگر کار ولی car نداشت!
طبق یک اصل ز مورفی* اگر او دکتر بود
جزخودمن به همه عمر، یه(!) بیمار نداشت!
آن که می شد بله را گفت به او، وقتی رفت
برنگشت و به تقاضای خود اصرار نداشت!
گوییا بخت مرا بسته کسی، می دانم!
بر گره هاش، کسی قدرت انکار نداشت!
ای که بی شوهری! ازخیر عروسی بگذر
هرچه خواهی زجهان، بگذر و بگذار، نداشت
سال ها پیش، حضرت حافظ - نوش شاخه نبات فی کامه! - با درک مشکل پیچیده ترشیدگی دختران فرمود:
"شهر خالی است ز عشاق، بود کز طرفی
مردی از خویش برون آید و کاری بکند؟"!
در این بیت، جهت ردیابی ریشه بحران ازدواج، به موارد مختلفی اشاره شده است:
"شهر خالی است ز عشاق"
یعنی کسی در شهر عاشق نمی شود که حالا بخواهد زن هم بگیرد. بنابراین باید فکری کرد تا جوان ها مثل قدیم عاشق بشوند.
"بود کز طرفی..."
یعنی باید دید سرمایه گذاری روی کدام مناطق شهر و در چه طرفی، بهتر جواب می دهد. معمولا در مناطق پولدار نشین، کسی نمی رود به خاطر یک لیوان شیر، گاو بخرد. بنابراین به نظر می رسد انجام هرگونه اقدامی در میان جوانان برومند طبقه متوسط و محروم شهر، زودتر به نتیجه می رسد.
" مردی از خویش برون آید"
یعنی مردها باید از خودشان برون آیند. شاعر آرزو کرده که مردها از خودشیفتگی و انزوا و استمنا و هر اقدام ناپسند دیگری که آنها را به خود مشغول کرده، دست بردارند تا بتوانند به ازدواج فکر کنند.
"و کاری بکند"
تنها برون آمدن مردان از خودشان کافی نیست، بلکه آنها باید از خویش برون آمده و به دیگری درون شوند که البته منظور، همان اقدام به انجام سنت حسنه ازدواج است.
می بینیم که شاعر بزرگ پارسی گوی چگونه صدها سال پیش و تنها در یک بیت، به بررسی و حل بحران ازدواج در روزگار ما پرداخته است!
در مدالی که به پاس خدمت در منطقه به نظامیان آمریکایی اهدا می‌شود، رسما نام خلیج همیشگی فارس به عنوان منطقه خدمتی نظامیان برگزیده درج شده است.
خلیج فارس همیشه نامی بوده است که همواره از سوی معتبرترین منایع رسمی در تمامی دوران‌های تاریخی مورد تصریح قرار گرفته است.
نکته جالب این جا است که که در تمامی منابع رسمی دولتی و نظامی آمریکا بر درستی نام خلیج فارس صحه گذاشته شده است
یه جایی گوشه ی دنیا یه زنی... یه مادری هنوزم منتظره... یه جایی گوشه ی دنیا بچه ای می گه مامان انگار بابا پشت دره... یه جایی گوشه ی دنیا یکی رو یه صندلی تا ابد حبس شده... یه جایی گوشه ی دنیا پدری می گه:((خدا!!!)) اما دعاش بی اثره... ارتش صلح کجاست؟ دنیا پر از جنگ شده دیگه هیچ عشقی نمونده دلا از سنگ شده گلای موندنی رفتن خیلی وقته سوت و کوره ماه دیگه تو آسمون نیست...انگاری قحطیه نوره... شهرو داروغه خوابن...همه ی حرف... حرف زوره... التماس سرش نمی شه جاده ی دل بی عبوره... ارتش صلح کجاست؟ دنیا پر از جنگ شده دیگه هیچ عشقی نمونده دلا از سنگ شده ارتش صلح کجاست؟؟؟ و باید چه کرد؟حتی دل قناریهای هم از سنگ شده... کاش...
|