| کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند | | ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند |
| قاصد منزل سلمی که سلامت بادش | | چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند |
| امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند | | گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند |
| یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز | | که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند |
| شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد | | قدر یک ساعته عمری که در او داد کند |
| حالیا عشوه ناز تو ز بنیادم برد | | تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند |
| گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنیست | | فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند |
| ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز | | خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند |
تعبیر:اگر راهی که در پیش داری به مقصد نرسید، راه دیگری را امتحان کن. عقل و اندیشه را راهنمای خود قرار بده تا به هدف برسی. اگر یک بار دچار شکست شدی نا امید نشو. به خداوند امیدوار باش.